De laatste week op Bali

Hallo allemaal,

Zoals jullie vorige week hebben kunnen lezen is dit de laatste week op Bali geweest. Ik ben ondertussen weer thuis in Nederland waar ik weer een beetje tot rust aan het komen ben. Ik wil allereerst iedereen bedanken voor de steun die jullie met de berichtjes hebben geboden. Erg fijn om te lezen dat iedereen achter mijn keuze staat. Het is zeker niet makkelijk geweest om deze keuze te maken, maar ik heb er totaal geen spijt van om weer terug in Nederland te zijn. Het doet me erg goed en dat zegt volgens mij genoeg.

Maandag ben ik samen met Cindy aan het bellen geweest naar Malaysia Airlines om mijn ticket om te zetten naar deze week. Na ongeveer 3 keer naar een ander nummer te zijn doorverwezen is het dan toch gelukt om mijn ticket voor zaterdag om te boeken. Ik zal zaterdag vliegen om tien voor 2 en zal zondagochtend om half 7 aankomen in Nederland. Ik kijk er al naar uit!
Nadat we het ticket omgeboekt hadden zijn we samen aan het zwembad gaan liggen om nog snel even wat bruiner te worden. Ik moet toch met een kleurtje thuis komen. Dit hebben we een hele dag volgehouden en zijn toen ’s avonds in het hotel wat gaan eten. Daar kregen we te horen dat de buren een feest gaven, omdat ze komende week hun bungalowpark zullen openen. Onder begeleiding van de Gamelanmuzikanten was er een danseres die een show gaf. We zijn even gaan kijken en werden gelijk uitgenodigd om tussen de gasten te gaan zitten. Al snel kregen we in de gaten dat de danseres elke keer iemand uit het publiek haalde om samen mee te dansen. Natuurlijk kwamen wij er niet onderuit en moesten we onze danskunsten op het podium laten zien. Erg leuk om toch een keer mee te maken.

Dinsdag moesten we al vroeg uit ons bed omdat we naar de dolfijnen gingen kijken. Om 6 uur gingen we naar het strand waar onze boot klaar lag. Na nog geen 10 minuten te hebben gevaren zagen we de eerste dolfijnen al. Het was er wel erg druk met bootjes, dus konden we de dolfijnen erg slecht zien. Zodra er een boven water kwam stormden alle bootjes eropaf. Je snapt natuurlijk wel dat dan de dolfijnen zo weg zijn. We hebben toen gevraagd of we wat verder de zee op konden varen in de hoop dat er daar ook dolfijnen waren. Dat deden we en we hadden geluk. We waren nu samen met nog een ander bootje de enigste bootjes en het was er erg druk met dolfijnen. We konden ze nu erg goed zien. Ze zwommen pal naast onze boot en we hebben erg mooie filmpjes en foto’s kunnen maken. Het was echt erg mooi om te zien. De dolfijnen waren ook erg speels en ze sprongen dan ook regelmatig uit het water.
Omdat we de dolfijnen vrij snel hadden gevonden had onze gids tijd over om te vissen, waar hij dan ook de tijd voor nam. Wij toen maar in onze bikini op de boot gaan liggen zonnen.
10 Snappers en 1 Barracuda later zijn we terug gevaren om te snorkelen. Deze keer was het koraal nog veel mooier als de eerste keer. Ook deze keer kregen we weer brood mee en aten de vissen uit onze handen. Ik heb het erg naar mijn zin gehad tijdens het snorkelen. Het is echt een fantastisch gezicht. Jammer dat we geen onderwatercamera hadden. Ik had het graag met jullie willen delen.
Na het snorkelen zijn we naar het hotel terug gelopen en zijn we wat gaan eten. We hebben nog even wat gerust en hebben allebei nog een lekkere massage gehad. Echt iets wat ik in Nederland wel ga missen. Je wordt hier echt gemasseerd van top tot teen. Erg lekker en ontspannend. Na de massage moest ik snel douchen want we zouden met een aantal gasten uit het hotel uit eten gaan bij een Duitse wijnboer. Hier hebben we een heerlijke steak op met een frisse salade en frietjes. Het was erg lekker en weer eens wat anders als rijst, noedels en kip. Na het eten zijn we met zijn allen de wijnkelder in gegaan en hebben we gratis alle wijn mogen proeven. We hebben ananaswijn, mangowijn, witte vruchtenwijn, rode wijn, rosé, gemberwijn en christmaswijn geproefd. De een lekkerder dan de ander. Mijn favoriet was de ananaswijn. Lekker zoet en je proefde de verse ananas erg goed. Het was een erg gezellige avond.

Woensdag ben ik samen met Evert, Gaby, Cindy en Corrie naar de Gitgitwaterval geweest om nog even wat souvenirs te kopen voor thuis. We hebben hier bijna de hele dag rondgelopen en ik heb de spulletjes kunnen kopen die ik graag wilde hebben. Ook hebben we natuurlijk de waterval nog een keer bekeken. Ik vraag me wel af hoe ik alle spullen mee ga krijgen naar huis, maar dat zien we zaterdag wel weer. Na een geslaagde trip langs de watervallen zijn we nog even het zwembad ingedoken om wat af te koelen. ’s Avonds ben ik samen met Xandra en Cindy voor de laatste keer uit eten geweest, omdat ik de komende 2 dagen in het hotel zal eten. We zijn naar Bali 9 geweest en hebben hier bijna 2 uur gezeten omdat we veel besteld hadden. Wel erg lekker gegeten!

Donderdag werd er tijdens het ontbijt gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar de hot springs. Dit wilde ik heel graag, omdat ik deze nog graag wilde zien voor ik weg zou gaan en ik er eigenlijk de tijd niet meer voor had om er zelf heen te gaan. Samen met Evert, Gaby, Cindy, Edward, Ron en Remie zijn we met de auto naar de hot springs gereden. Een auto vol. Omdat de 3 mannen de boeddhistische tempel nog niet hadden gezien zijn we daar eerst nog even naartoe gereden. Ondertussen was Xandra met haar scooter onderweg naar de hot springs, waar we elkaar zouden treffen. De tempel was ook de 2e keer erg mooi om te zien. Ook deze keer moesten we een sarung aan. Het was grappig om te zien hoe de mannen aan het worstelen waren om met hun sarungs de trap op te lopen. Ze zijn ook helemaal niks gewend ;-). ’s Middags ben ik mijn koffer in gaan pakken, omdat ik daar morgen weinig tijd voor zal hebben. Het viel me erg mee dat alles erin paste. Wel was mijn koffer iets te zwaar, maar ik zal wel zien of ik iets moet bijbetalen of niet.
’s Avonds hebben we met alle gasten in het hotel gegeten. Het was Cindy’s afscheidsdiner. Als gasten langer dan een week in het hotel zijn, mogen ze de dag voor vertrek kiezen wat ze willen eten. Cindy had voor kip- en varkenssaté gekozen. Het was erg lekker en gezellig zo met zijn allen.

Vrijdagochtend heb ik eerst afscheid genomen van Cindy, want zij gaat vandaag naar huis. Daarna ben ik samen met Ron en Remie naar de stichting gegaan. Zij waren speciaal voor de stichting naar Lovina gekomen, omdat ze het een heel interessant project vinden en graag een steentje bij willen dragen. Ik ging naar de stichting om van iedereen afscheid te nemen. Het was leuk om iedereen nog even te zien en ik heb van iedereen goed afscheid kunnen nemen. Nog een paar foto’s geschoten en daarna ben ik naar het hotel terug gegaan.
Ik ben samen met Evert en Gaby naar hun overburen Huub en Cin gegaan om te vragen waar hun de computer hebben gekocht. Dit omdat we voor de stichting ook een computer gaan aanschaffen. Ze hadden een goed adres en we hebben dan ook een mooie computer kunnen bestellen. Deze zal maandag geleverd worden, dus zal ik hem niet meer zien.
’s Middags ben ik nog naar het centrum gelopen om de laatste souvenirs te kopen. Ik moest wel oppassen om niet te veel te kopen, want mijn koffer zat eigenlijk al vol. Toch kon ik het niet laten om nog het een en ander te kopen en ging ik met 3 tassen vol terug naar het hotel. Daar heb ik alles toch in mijn koffer en mijn handbagage gekregen en maakte ik me nog meer zorgen of ik alles wel mee het vliegtuig in zal krijgen.
’s Avonds kreeg ik mijn afscheidsdiner in het hotel. Ik had gekozen voor tonijn met frietjes en een salade. Xandra was ook komen eten. Na het eten hebben we nog een spelletje gespeeld met de nieuwe Duitse toeristen, wat een hele gezellige avond werd. Daarna heb ik afscheid genomen van Xandra en ben ik aan mijn laatste nacht begonnen.

Zaterdag moest ik al vroeg op. Om 8 uur ben ik vertrokken naar het vliegveld. Daarvoor heb ik eerst ontbeten en afscheid genomen van iedereen in het hotel. Het personeel, de gasten en natuurlijk van Gaby en Evert. Zij waren toch een beetje mijn Bali papa en mama geworden. Het was best een moeilijk afscheid. Eindelijk onderweg naar het vliegveld heb ik wat proberen te slapen en nog wat genoten van de omgeving. Eindelijk aangekomen op het vliegveld mocht ik niet doorlopen omdat mijn ticket niet klopte. Ik had namelijk alleen het oude ticket nog. Ik werd verwezen naar het kantoor van Malaysia Airlines waar ik mijn goede ticket kreeg. Nu mocht ik wel doorlopen. Nu begon ook de spannende tijd. Krijg ik alles wel mee het vliegtuig in? Bij het inchecken legde ik mijn koffer op de band en deze was 28 kilo. Ik mocht officieel maar 20 kilo meenemen. Gelukkig hoefde ik niks bij te betalen of uit mijn koffer te halen. Dat was alvast deel 1 die ik gewoon mee kon nemen. Nu mijn handbagage nog. Ik had een trolly, rugzak en een laptoptas. Terwijl je maar 1 stuk handbagage mee mag nemen. Toen ze ook daar niks over zegde was ik enorm opgelucht. Ik heb wonder boven wonder alles mee naar huis gekregen zonder iets bij te betalen.
De eerste vlucht van Denpasar naar Kuala Lumpur duurde ongeveer 3 uur. Toen we wilden gaan landen ging het mis. We kwamen in noodweer terecht terwijl we nog maar 300 meter boven de grond waren. We moesten uitwijken en weer opnieuw opstijgen. Het vliegtuig kwam in een grote turbulentie terecht en gelukkig konden we uit het noodweer wegvliegen. Omdat niemand wist wat er aan de hand was, waren we allemaal doodsbang. Gelukkig stelde de piloot ons gerust dat we boven de zee gingen cirkelen tot het weer wat beter was. We hebben nog 20 minuten extra in de lucht doorgebracht en zijn toen opnieuw aan de landing begonnen. Iedereen hield zijn hart vast, maar deze keer ging het gelukkig goed. We kwamen rond half 6 aan op Kuala Lumpur. Om twaalf uur zouden we pas weer verder vliegen. Samen met nog een ander meisje uit het vliegtuig heb ik de 6 uur die we moesten wachten gevuld. Eerst zijn we wat gaan drinken. Daarna hebben we de terminal rondgelopen en de winkeltjes bekeken. Uiteindelijk zijn we ergens gaan zitten en hebben we een boek gepakt en zijn we gaan lezen. Om 11 uur zijn we naar de gate gelopen en konden we vrij snel het vliegtuig in. Om 12 uur zijn we toen weer opgestegen. Ook deze vlucht hebben we erg veel turbulentie gehad, waardoor ik niet goed kon slapen. De vlucht duurde 13 uur. Ik was blij dat we weer in Nederland waren geland en dat dit allemaal in 1 keer goed ging. Na mijn koffers te hebben opgehaald kon ik naar mijn ouders op zoek. Ik was erg blij dat ik ze weer vast kon houden. Ik heb ze even stevig geknuffeld en toen zijn we naar huis gereden.

Ik heb deze week gelukkig een drukke week achter de rug. Ik heb alles nog kunnen zien wat ik wilde zien en ik heb van iedereen afscheid kunnen nemen. Ook deze week heb ik veel mooie foto’s kunnen maken. Wil je ze een keer zien, dan kun je natuurlijk altijd een afspraak met me maken. Ik moet nog even afwachten hoe het op school nu verder geregeld gaat worden. Maandag heb ik een afspraak om te bespreken hoe het nu verder moet met mijn minor. Ik ben benieuwd. Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn avonturen ook al zijn het er niet zoveel als dat ik gehoopt had. Ik heb ondanks mijn heimwee toch 5 mooie weken achter de rug en daar ben ik heel blij mee.

Groetjes,

Marie-Louise