Week 3 op Bali

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke en lieve berichtjes! Het doet me erg goed om deze te lezen.

Er is alweer een week voorbij gegaan. Deze week stond hier ook weer in het teken van een aantal feestdagen.

Maandag moest Xandra stage lopen bij de stichting. Ik ben ’s ochtends op mijn fiets gestapt en zomaar een stuk gaan fietsen. Uiteindelijk kwam ik in de bergen terecht, waar ik toch maar beter kon gaan lopen. Ik kwam met de fiets niet vooruit, maar ging eerder achteruit de berg weer af. Omdat het erg warm was, ben ik niet te ver gelopen. Ik heb genoten van het mooie uitzicht en ben toen weer langzaam terug gelopen. Ook nu was het geen optie om te fietsen, omdat mijn remmen het niet goed doen. Ik moest wel een stuk of 10 jongens van me af slaan, die me erg graag met de scooter verder wilde brengen. Ik kreeg zelfs verschillende telefoonnummers toegeworpen. Terug in Lovina ben ik lekker gaan lunchen en weer naar het hotel gereden. Daar ben ik naar het zwembad gelopen en heb lekker gezwommen. Het is erg verfrissend zo’n duik in het zwembad en je kunt er heerlijk baantjes trekken.
’s Avonds ben ik naar Xandra gereden om iets te eten. Ze vertelde me dat ik maandagochtend mee moet helpen op de stichting en dat ik een eigen patiënt krijg met knieklachten, waar ik zelf een afspraak voor moet maken. Het is een vrouw van achter in de 20, waar we een uitzondering voor maken, omdat we eigenlijk alleen kinderen helpen op de stichting. Het lijkt me wel een leuke uitdaging, om deze mevrouw binnen 6 weken te kunnen helpen.
Na de afwas ben ik weer naar het hotel gereden, waar ik met Evert, Gaby en Henny nog een leuk spelletje heb gespeeld.

Dinsdag ben ik heel de dag ziek geweest. Ik heb ’s nachts niet geslapen, omdat ik elke keer naar de wc moest. Ik was flink aan de diaree. Gelukkig hoefde ik vandaag niks te doen en kon ik rustig op mijn erg relaxte bank een boekje lezen en even wat zonnen aan het zwembad. Ik heb deze dag dus weinig ondernomen. Ik ben erg goed verzorgd door Gaby, wat me erg goed deed. Doordat ik nu ziek was had ik toch weer even een moment van zwakte en was mijn heimwee weer terug. Halverwege de dag, wilde ik met het water wat ik bij Xandra had meegenomen mijn ORS innemen. Gelukkig zag ik op tijd dat er in het water 3 wormpjes zwommen. Ik heb toen gelijk Xandra gewaarschuwd, omdat het drinkwater van haar vast ook besmet was geraakt. Erg vervelend, maar gelukkig heb ik er niks van gedronken!
’s Avonds heb ik droge rijst en gekookte bananen (niet te eten, maar ja het schijnt te helpen) gegeten en is Xandra nog even op bezoek gekomen. We hebben een nog een spelletje gespeeld en daarna ben ik naar bed gegaan in de hoop dat ik morgen weer beter ben.

Woensdag was ik nog steeds niet lekker en had ik weer heel de nacht op de wc doorgebracht. Vanochtend moest ik vroeg op, omdat we uitgenodigd waren bij Gede, een medewerker van de stichting, om naar het slachten en braden van een varken te kijken. Dit is bij hun traditie op de dag voor Nyepi (de dag van de stilte). In hoop van zegen, dat ik het vol ging houden ben ik er naartoe gegaan. Gelukkig hing het varken al op het spit. Het rook erg lekker. We mochten zelf ook nog even draaien. Best nog een zwaar werk. Ons werd verteld dat het varken voor het geslacht werd een heerlijke maaltijd heeft gekregen. Zo werd het lichaam van het varken ook gelijk gezuiverd. Na de slachting zijn de ingewanden eruit gehaald en hebben ze het varken weer mooi dichtgenaaid. Halverwege het braden van het varken, kwamen ze ook nog met de darmen (sausijsjes) om te roosteren. Erg jammer dat ik er niet van kon eten, vanwege mijn buik, maar anders had ik het best wel willen proeven, want het zag er erg lekker uit, nadat het gaar was. We kregen ook nog even een ander varken te zien, met de mededeling dat deze volgende maand aan de beurt was. Erg fijn om te weten! Toen alles gebraden was, zijn we met het varken naar het huis van Gede gelopen. Hier waren ze al druk aan het koken, voor de rest van de maaltijd. We hebben niet meegegeten. Ik vanwege mijn buik en Xandra omdat ze geen varkensvlees eet. We zijn na een goed gesprek met Gede en Putu terug gegaan naar onze huisjes. Xandra komt vannacht bij mij slapen vanwege de Nyepi. Het is voor haar niet veilig in haar huisje alleen met deze feestdag, omdat ze geen geluid en licht mag maken. In het hotel is het een stuk minder streng en mogen we een klein lichtje hebben. ’s Avonds heeft het personeel het hotel gereinigd. Dit deden ze door erg veel lawaai te maken en met vuur en water door heel de tuin van het hotel te lopen. Dit om de boze geesten te verdrijven. Toen Xandra en ik op zoek gingen naar een eettentje dat open was, hadden we geen geluk. Alles in de straat was dicht. Ze waren allemaal met vuur, water en lawaai aan de gang. We mochten toen mee met Gaby en Evert (de eigenaren van het hotel) en hebben in het centrum met zijn allen wat gegeten. Het was erg gezellig. Gelukkig had ik geen buikpijn meer en kon ik gezellig mee eten.

Donderdag was dus de dag van Nyepi. Niemand mag dan de straat op, er mogen geen scooters en auto’s rijden, na 6 uur ’s avonds mag er geen licht meer branden en het vliegveld is totaal gesloten. Er mogen zelfs geen vliegtuigen over Bali heen vliegen. Dit is om de boze geesten die opgeroepen zijn de vorige dag, te laten geloven dat er niemand op het eiland woont, zodat ze weer rustig vertrekken. We mochten vandaag niet het hotel uit, maar gelukkig wel aan het zwembad liggen. Helaas voor Xandra heb ik mijn buikgriep aan haar overgedragen en was zij ziek vandaag. We hebben de hele dag aan het zwembad doorgebracht totdat het begon te onweren. Gelukkig was dit laat in de middag. We hebben met alle gasten van het hotel gegeten voor de zon onder ging. Dit was erg gezellig. Daarna is iedereen naar zijn kamer gegaan en heeft de avond doorgebracht met erg weinig licht en zo stil mogelijk. Wij hebben stiekem 2 dvdtjes gekeken en hebben genoten van de onwijs mooie sterrenhemel. Helaas konden we deze niet vastleggen op foto. De zwarte lucht was totaal bedekt met sterren, nu het zo donker was waren ze erg goed te zien.

Vrijdag was het erg slecht weer, waardoor we de hele dag binnen moesten blijven. We hebben vandaag samen een schema gemaakt voor de projecten die we gaan doen. Doordat ik de afgelopen 4 dagen heel weinig heb kunnen doen, vanwege Nyepi en mijn buikgriep is mijn heimwee weer even terug gekomen. Ik heb vandaag besloten dat ik morgen de Lovinatour ga maken. Xandra wilde niet mee vanwege haar buikgriep, maar ik moet er even tussenuit. Vandaag is er ook een meisje van onze leeftijd in het hotel gekomen voor 2 weken. Zij was op doorreis in Australië en wilde voor ze naar huis ging Bali nog even bekijken. Zij gaat morgen met mij mee voor de Lovinatour.

Zaterdag werden ik en Cindy om 10 uur opgehaald voor de Lovinatour. We zijn eerst naar de Gitgitwatervallen gereden. Daar aangekomen hebben we bedankt voor een gids en zijn we zelf naar de watervallen toe gelopen. Dit was een leuke wandeling, waarbij we langs erg veel winkeltjes kwamen met mooie Balinese spullen. We kwamen dan ook met onze handen vol aan bij de waterval. Wel hebben we erg goed ons best gedaan om af te dingen. Zo hebben we het voor elkaar gekregen om iets te kopen dat ze eerst aanboden voor 190.000 Rp (ongeveer €12,60) en wat wij hebben kunnen afdingen tot 50.000 Rp (ongeveer €3,30). Ooit krijg ik het nog wel eens onder de knie dat afdingen. Het ergste is dat alles al zo goedkoop is en dan moet je ook nog eens gaan afdingen. Soms voelde we ons wel erg ongemakkelijk, maar aan de andere kant ook weer blij dat het nog goedkoper kon.
De waterval was erg mooi om te zien. Echt de moeite waard. We hebben een aantal foto’s genomen en zijn weer terug gelopen. Helaas moesten we nu weer langs de winkeltjes en konden we toch af en toe de verleiding niet weerstaan, waardoor we toch nog iets gekocht hebben. Bij de auto aangekomen hadden we onze handen echt vol en was ons geld zo goed als op. Onze tocht ging verder door de bergen. We kwamen langs een apenbos, waar we de apen erg goed konden zien. Andere toeristen waren ze aan het voeren, waardoor wij mooi foto’s konden maken. We hebben nog even genoten van het uitzicht en zijn toen weer doorgereden naar onze volgende bestemming, een tempel bij het meer. Hier hebben we rondgelopen en konden we de tempel helaas alleen van de buitenkant bewonderen. We hebben met zijn allen nog wat gegeten en zijn toen weer verder gereden. In de bergen zijn we nog even gestopt om naar de rijstvelden te kijken en daarna zijn we naar een Boeddhistische tempel gereden. Hier hebben we onze Sarungs aangedaan en konden we de tempel van buiten en van binnen zien. Ze hebben hier erg mooie beelden. Ik stond echt te genieten van wat ik allemaal zag. Er waren verschillende gebouwen met ieder een eigen altaar. Buiten in de tuin stonden onwijs mooie beelden. We hebben onze ogen uitgekeken. Tenslotte zouden we eigenlijk nog naar de warmwaterbronnen rijden, maar omdat het nog steeds feest is in Bali en alle Balinezen met hun kinderen vandaag op pad zijn, was het te druk om daar naartoe te rijden. Erg jammer, maar dan hebben we de volgende keer weer iets om naar uit te kijken. We zijn dus na de Boeddhistische tempel naar huis gereden en was de tocht afgelopen. Ik heb het vandaag erg naar mijn zin gehad en van de heimwee was niks meer terug te zien.
’s Avonds ben ik samen met Xandra en Cindy nog uit eten geweest bij Bali 9. Cindy en ik hadden hier een pina colada besteld. Ze kwamen hem brengen met de mededeling quit strong, maar als we hem sterker wilden dan kon dat. Wij een slok nemen en zaten beide gelijk rechtop met een knalrood gezicht. Het was bijna pure alcohol wat we dronken. Kwamen ze ook nog even vragen of het nog iets sterker moest! Wij netjes bedankt en geprobeerd om het glas leeg te krijgen, wat nog niet echt meeviel. We liepen bijna zingend naar het hotel terug. Hier ben ik niet al te laat gaan slapen.

Zondag ging Cindy met de dolfijnen zwemmen en ze had gevraagd of ik foto’s wilde maken. Ik ben toen ’s ochtends met haar meegegaan naar het hotel, waar ze 4 tuimelaartjes hebben. Je kunt hier voor ongeveer 30 euro 20 minuten met de dolfijnen zwemmen. Het was erg leuk om te zien en ik heb gelukkig een aantal mooie foto’s kunnen maken. Xandra en ik gaan ook zeker nog een keer met de dolfijnen zwemmen in het weekend.
Toen we terug kwamen bij het hotel ben ik samen met Gaby, Evert, Cindy en Xandra naar Singaraja gereden om bij de Hardy’s te shoppen. Cindy en Xandra moesten beide een koffertje hebben als handbagage om hun souvenirs in te vervoeren naar huis. Deze waren hier nog geen 20 euro. Na de Hardy’s hebben we op de pier (voorheen Nederlandse haven) een drankje gedronken. We kregen de kaart voor onze neus om iets uit te kiezen. Opeens kijkt Evert op en zegt, dit is niet de goede kaart. Wij snapten er natuurlijk helemaal niks van. Blijkt dat ze ons de toeristische kaart hebben gegeven. Dit is dezelfde kaart als de normale kaart alleen zijn de prijzen iets hoger. Erg sluw van de ober, maar niet gelukt. Wij hebben toen gelukkig de normale kaart gekregen en konden toch nog goedkoop een drankje bestellen.
We hebben daarna nog even door het centrum van Singaraja gelopen en hebben de grote overdekte pasar bezocht. Het stonk hier enorm. Toen we binnen liepen kwamen we eerst langs allemaal hokjes met veel kippen erin. Gelukkig waren we al snel bij de kledingafdeling, waar de stank een heel stuk minder is. Wel indrukwekkend om deze pasar te zien. Alles staat kort op elkaar. Cindy was op zoek naar een paarse sjaal en op den duur stonden alle kraampjes alvast klaar met al hun paarse sjaals. Het was wel erg warm binnen. Toen uiteindelijk iedereen had gekocht wat ze wilden kopen, zijn we terug naar de auto gelopen. We kwamen door een straat die helemaal vol met afval lag. Erg smerig om te zien, maar nog erger om te ruiken.
Terug in Lovina zijn Cindy, Xandra en ik nog even naar het strand gelopen. Hier zijn we wat afgekoeld.
’s Avonds zijn Xandra en ik nog uit eten geweest bij Jegeg. Het was al weer even geleden dat we hier hadden gegeten. Het was weer erg gezellig, maar ik vond vanavond het eten een beetje tegenvallen. Achja, dat mag ook wel eens na vele lekkere maaltijden.

Zo, er is weer een week voorbij gevlogen. Volgende week ga ik voor het eerst meekijken op de stichting. Maandag krijg ik een eigen patiënt, die ik gedurende 6 weken ga behandelen. Vanaf volgende week zal ik ook elke maandag- en vrijdagochtend meedraaien, omdat ze dan een paar extra handen nodig hebben. Ook is het voor mij een goede afleiding. Ik ben erg benieuwd!
Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn avonturen. Ik in ieder geval wel!

Groetjes,

Marie-Louise